این مطلب توسط :مانی در تاریخ: یک شنبه 6 ارديبهشت 1394 ساعت: 22:53 در سایت ارسال شده است.
تعداد بازديد : 388 نظرات ()

مینیاتور و نقاشی در دوران اسلامی

در فرهنگ معین آمده است مینیاتور تصویری کوچک است که در آن ریزه کاری به کار رفته است نوعی نقاشی خاص مشرق زمین که در آن قواعد علم مناظر و مرایا و کالبدشناسی رعایت نمیشود و رنگ جنبه تزیینی دارد و جزییات با ریزه کاریهای خاص در آن نشان داده میشود در فرهنگ عمید آمده است مینیاتور، نقاشی همراه با ریزه کاری و استفاده از لاجورد، طلا و آبرنگ بر روی کاغذ و یک

دسته بندی	هنر و گرافیک
فرمت فایل	doc
حجم فایل	64 کیلو بایت
تعداد صفحات فایل	70

مینیاتور و نقاشی در دوران اسلامی

تعریف مینیاتور:

در فرهنگ معین آمده است: مینیاتور تصویری کوچک است که در آن ریزه کاری به کار رفته است. نوعی نقاشی خاص مشرق زمین که در آن قواعد علم مناظر و مرایا و کالبدشناسی رعایت نمیشود و رنگ جنبه تزیینی دارد و جزییات با ریزه کاریهای خاص در آن نشان داده میشود. در فرهنگ عمید آمده است: مینیاتور، نقاشی همراه با ریزه کاری و استفاده از لاجورد، طلا و آبرنگ بر روی کاغذ و یک هنر که بیشتر در مشرق زمین معمول است، میباشد.

گروهی از صاحبنظران مینیاتور را کلمه ای فرانسوی مرکب از دو واژه مینیموم (کوچک) و ناتورال (طبیعت) میدانند که مجموعا به معنای طبیعت کوچک است. در معنای فلسفی مینیاتور را تصویر عالم خیال میدانند.رویین پاکباز در دایره المعارف هنر، نیز اصطلاح مینیاتور را غربی دانسته و بیان میدارد که مینیاتور برای توصیف نقاشیها و عمدتا تکچهره هایی در اندازه کوچک به کار میرفته است. اما در اصل خود به هنر مصورسازی و تذهیب کتب خطی اطلاق میشد. مینیاتورسازی تا میانه سده نوزدهم رواج داشت. مینیاتوریستها از رنگ جسمی بر روی پوست یا مقوا (متداول در سده شانزدهم) و آبرنگ روی عاج یا رنگ روغن روی فلز (متداول در سده هجدهم) استفاده میکردند. اما اطلاق واژه مینیاتور به نگارگری قدیم ایرانی نارسا و گمراه کننده میباشد.

کلمات کلیدی: